ευαπόδεκτος

ευαπόδεκτος: -η, -ο (ΑΜ εὐαπόδεκτος, -ον)

1. αυτός τον οποίο εύκολα αποδέχεται κάποιος, ο αποδεκτός

μσν.

καλόδεχτος, ευχάριστος, ευάρεστος.

επίρρ...

εὐαποδέκτως (Μ)

με τρόπο ευαπόδεκτο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + απο-δεκτός (< απο-δέχομαι), πρβλ. αν-απόδεκτος].

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

εὐαπόδεκτος — acceptable masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐαπόδεκτον — εὐαπόδεκτος acceptable masc/fem acc sg εὐαπόδεκτος acceptable neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐαποδέκτου — εὐαπόδεκτος acceptable masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐαπόδεκτα — εὐαπόδεκτος acceptable neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευαποδεξία — εὐαποδεξία, ἡ (Μ) [ευαπόδεκτος] φιλική διαγωγή, φιλοφροσύνη … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias